Verstop jij je ook wel eens achter de regels als het spannend wordt? Stel je een beslissing uit, schuif je ‘m door? En hoe voelt dat? Wat gebeurt er? #Plaatsingswet, #brein, #keuzestress, #mind
Een nieuwe wet moet burgemeesters tot samenwerking dwingen, anders helpen ze elkaar niet. Een interessant voorbeeld van “verstoppen”. Los van de ingewikkelde discussie die eraan ten grondslag ligt, is dit mentale proces interessant om eens te bekijken. Wat gebeurt er in het brein van iemand die moet beslissen (en zich verstopt) en hoe voelt diegene zich?
Vorige week sprak ik diverse mensen waar vergelijkbare processen in hoofden van beslissers speelden. Van kinderen met een wat lastige beperking (lees; talent) die niet naar school mogen komen, tot subsidies die niet worden toegekend aan mensen die het nodig hebben vanwege een gemeentegrens. Maar ook bij mensen die op het einde van de relatie afstevenen.
Zonder oordeel vraag ik mij af: wat maakt dat je geen besluit neemt?
We worden gestuurd door ons brein. De besluitvormer ziet een probleem waar verschillende belangen mee gemoeid zijn. Hij verwacht stevige weerstand bij de beslissing. Er ontstaat stress. Het reptielenbrein neemt het meteen over. Dat krachtige breinproces is gericht op het overleven en vermijden van gevaar.
Wanneer de stress hoog genoeg is, zijn er eigenlijk nog maar 3 opties voor het brein: Aanvallen, vluchten of bevriezen. Vroeger was dat nuttig als er een leeuw achter je aan zat. De stress van een moeilijke beslissing voelt hetzelfde; de oplossingen (vluchten, aanvallen, bevriezen) zijn niet meer helpend. Vanuit die beperkte mogelijkheden werd in bovenstaande vraagstukken de bevriezing ingezet. Men neemt geen beslissing en laat het probleem het probleem.
HOE VOELT HET ECHT VOOR DE NIET-BESLISSER?
De beslisser denkt door het uitstel in eerste instantie van het probleem af te zijn. Maar daarna wordt het probleem alleen maar groter en ingewikkelder. De belangen en de weerstand nemen toe; daarmee neemt ook de stress van de besluitnemer toe. Je voelt je er niet bepaald ontspannen bij.
HOE PAK JE EEN MOEILIJK BESLUIT DAN SLIMMER AAN?
Wanneer je je voor een probleem van grote orde gesteld ziet, is het antwoord te vinden in heel bewust en vanuit rust naar de situatie en de belanghebbenden kijken. Vanuit de menskant van het brein. De feiten goed op een rijtje zetten en vanuit rustige overweging wel een keuze maken. Daarmee is er altijd nog teleurstelling bij een van de partijen. Maar daar was je toch niet aan ontkomen. Er is zo sneller duidelijkheid, je bent betrouwbaar voor je omgeving, men zal de keuzekracht respecteren en je zult je er beter bij voelen.
Bovenstaande geldt voor alle stressvolle beslissingen, overal én voor iedereen.
