Je hebt maar 2 levens en het 2e leven begint als je je realiseert dat je er maar 1 hebt.
Mijn jeugd was fantastisch maar niet zonder uitdagingen. Mijn privéleven daarna ging ook niet over rozen. De carrière gaat best goed. Steeds vaker vroegen mensen mij: “dat jij nog kunt lachen. Dat jij niet overspannen raakt”. Ik ben maar eens op zoek gegaan naar de oplossing.
Ik verloor een zoon (15) en bijna een dochter. Maar ook banen en relaties. Oud-collega’s uit die tijd zullen mij vast wel eens op een kort lontje hebben betrapt (maar dat heb ik eigenlijk altijd wel gehad). Als HR manager zag ik ook steeds meer mensen die ieder verschillend omgingen met tegenslag en uitdagingen. Tegenslag en uitdagingen die NIEMAND worden bespaard. Ik ging meer en meer over deze vraag van het leven en van het samenwerken met mensen. Als ik de oplossing zou vinden, dan kon ik er andere mensen misschien mee ondersteunen.
Teamverband, verbinding
Toen kwam de conclusie dat ik eigenlijk altijd in een teamverband heb geopereerd, zelfs als ik dacht dat ik alleen was, zelfs als ik me heel eenzaam voelde. Van nature ben ik nogal open over wat mij overkomt. En zo kwamen mijn teams mij tot redding. De bandleden, de leden van het handbalteam, de collega’s waarmee ik werkte of waarmee ik dagelijks naar het werk reed. Ik viel erop terug, het team viel me bij, het team maakte me aan het lachen, ik leerde van andere teamleden. Het team viel me soms aan en soms af. Het team was een enorme spiegel. Alleen ga je sneller maar samen kom je verder.
Bewust ZIJN
Ik ontdekte dat ik mij wel heel erg bewust ben geweest van wie ik ben, hoe ik handel, welke fouten ik maak en wat ik goed doe. Mijn Haagse natuur maakt dat ik niet zo snel bang ben en wel een experimentje durf te doen of een standpunt (te) krachtig neerzet. En fouten maakte ik zeker. Mijn topsportachtergrond en levenservaring hielp om “af te zien”, door te zetten, pijn te verbijten en vooral ook om veel plezier te blijven maken en vooral te oefenen op waar ik goed in ben.
De oplossing ligt dus echt bij jou
En bij dat bewustzijn; het kennen van jezelf, het kennen van je teams en het begrijpen van de werking je brein, daar ontdekte ik mijn oplossing. Brutaalweg vertaal ik die nu in een eigen bedrijf. Ik zegde mijn baan op en bijt mij vast in de ambitie om mijn oplossing te vertalen naar een hanteerbaar concept voor andere mensen met uitdagingen (iedereen dus). Het recept voor ultiem geluk? Nee hoor, een werkplan.
Een fijn leven ondanks een pittig bestaan; een werkplan
En zie daar; ik zou met niemand willen ruilen! Dat pittige bestaan heb ik omarmd en ervaar ik nu als leerschool en bron van inspiratie. En zo komt er balans. Ik ben geen psycholoog, dus ik kan er formeel niets mee. Maar mijn werkplan voor het leven en werken wil ik wel graag met mensen delen. Helpen om mensen duurzaam en samen te laten floreren. Er is meer nodig dan 1 mens om mensen mens te laten zijn. Die gedachte wil ik verder brengen. In het bedrijfsleven, in de zorg, in het onderwijs. Daarmee wil ik inspireren, ondersteunen en misschien soms een beetje wakkerschudden.
Ik lach nog steeds!
