Werk hard aan je emotioneel pensioen
“Beloning is er in verschillende verschijningsvormen”. Wanneer ik als HR-manager aan mensen vertelde dat de beloning in “andere dingen” zat dan geld alleen, dan meende ik dat oprecht. Wanneer je, onverwacht, geen bonus krijgt of geen loonsverhoging, dan is die andere vorm even lastig te visualiseren.
In het zakelijk verkeer doelde ik op ontwikkeling, opleiding, ervaring en dergelijke, maar dit gaat veel verder!! In het hele leven moet je eigenlijk goed op zoek naar wat “die andere dingen” zijn. Dat is niet eenvoudig. Zeker als het tegenzit.
Verslaafd
Beloning is een bijzonder fenomeen. Het is iets waar ons brein behoorlijk op “gaat”. We maken stofjes aan die ons fijn doen voelen én we willen vervolgens meer. Beloning is een kortstondige en bijna vergankelijke emotie. Een actuele prikkelende ervaring in het “nu”. Je wordt er even blij van, je piekt, je kunt er direct iets mee. En dan went of verdwijnt het. Waar doet dit je aan denken? Let op! Ook als het niet-materieel is gelden deze kenmerken van beloning.
Sparen
Een paar heel goede vrienden (wel een stuk of 4) en een nabij familielid zitten in een nare situatie. Ze hebben, onverwacht, een onoverkomelijk fysiek probleem of een verlies. Ook in het nieuws zie ik trieste, onoverkomelijke, situaties voor mensen. Situaties van verlies en overmacht die je niet zou willen meemaken. Soms materieel, soms emotioneel. Sommige van die vrienden zitten er financieel warmpjes bij. Maar in deze situatie zouden ze alle materiële beloning zonder twijfel opgeven voor gezond(er) verder kunnen leven. Ik ken ze, stuk voor stuk, als mensen die van de mooie dingen in het leven en de diverse vormen van rijkdom die hen toekwam wisten te genieten. Van muziek tot reizen, van geld tot gezin en geliefden. Ze hebben flink wat emotie gespaard.
En op dit moment komt het voor hen daarop aan. Ze moeten dealen met de kaarten die hen zijn gegeven. En als het dan niet meer kan zoals je wil of droomde, kun je dan terugkijken op mooie tijden, op “verleden beloning”. Heb je dan genoeg emotioneel pensioen gespaard om ‘anders’ duurzaam te genieten? Kon je op tijd “de andere vormen” van beloning ontdekken en sparen?
Onbewust gespaard
Mijn grootste verlies was mijn zoon. Op 15-jarige leeftijd overleed hij. Het bewustzijn van zijn kwetsbaarheid vanaf zijn 5e had gemaakt dat we in de jaren ervoor écht samen hadden geleefd en een fantastische band hadden opgebouwd. Misschien deed het daardoor nog meer pijn, maar ik had, onbewust, wel flink gespaard. En nu kan ik nog dagelijks iets van die spaarrekening halen. Zo kan ik verder mét het verdriet. Het bijna-verlies van mijn dochter en de liefde voor mijn gezin brengt me tot doorsparen.
Ultiem geluk, ultiem succes
Ik beloof, vanuit Brainconcept geen geluk of ultiem succes. Dat durf ik zo niet te noemen. Ik heb de juiste woorden ook nog niet gevonden. Misschien beloof ik wel; “waardering voor het leven zoals het jou werd aangereikt” of; “een manier om ermee om te gaan”. En misschien is dát dan wel de definitie van ultiem geluk of succes. Niet echt een pakkende marketing tekst. Maar wel waar.
Sparen maar!
